keel

{{keel}}{{/term}}

1 [algemeen]gorge 〈v.〉

2 [stem(geluid)] voix 〈v.〉

♦voorbeelden:

1   een droge keel hebben • avoir la gorge sèche

     een ontstoken keel hebben • avoir la gorge enflammée

     iemand de keel afsnijden • couper la gorge à qn.; 〈figuurlijk〉 ruiner qn.

     mijn keel brandt • la gorge me brûle

     hij hangt me de keel uit met zijn problemen • j'en ai plein le dos de ses problèmes

     het hangt me de keel uit • j'en ai par-dessus la tête

     dat werk hangt mij (mijlenver) de keel uit • ce travail me sort par les yeux

     de keel schrapen • se racler la gorge

     〈figuurlijk〉 de keel smeren • se rincer la dalle

     iemand bij de keel grijpen • serrer qn. à la gorge; 〈figuurlijk〉 prendre qn. à la gorge

     iets niet door de keel kunnen krijgen • ne pas pouvoir avaler qc.

     het hart klopt, slaat, bonst hem in de keel • son coeur lui bat dans la gorge

     de woorden bleven in mijn keel steken • ma voix s'étranglait

     iemand naar de keel vliegen • sauter à la gorge de qn.

     de rook slaat op mijn keel • la fumée m'irrite la gorge

     iemand de woorden uit de keel trekken • arracher les mots à qn.

→ {{link=baard}}baard{{/link}}, {{link=brok}}brok{{/link}}

2   een (grote) keel opzetten • (se mettre à) brailler

Deens-Russisch woordenboek. 2015.